تلگرام را نمیشود همیشه وصل کرد. ویپیانهای حالا دیگر جان و توان آن را ندارند که خستگیهای ما را بالا بیاورند. میمانند کنج گوشی برای وقتهایی که دلتنگ میشویم. دلتنگ میشویم برای عالمی از کانالهای مختلف که انبار کردهایم توی تلگراممان. یک کانال برای رفیقمان است و دیگری برای استادمان.
اما چه کنیم؟ ما و تلگرام فرق کردهایم. همهی ما دیگر آن آدمهای سابق نیستیم.
امشب اما بعد از مدتها به تلگرام سر زدم. نه از سر بیکاری که باید
…
دیدگاههای تازه