همهی ادبیات در سکوت اتفاق میافتد. نوشتههای ما و واژههایی که با آنها از زندگی میگوییم بدونِ آنکه هیچ قیل و قالی به راه بیاندازند، تنها میگویند و عبور میکنند. واژهها این توانایی را دارند که مخاطب را برای چند لحظه بر جای خود متوقف کنند. او را میان جادوی واژهها گیر بیاندازند و با آن ها کاری کنند که نتواند حتی زمینشان بگذارد.
اما مگر واژهها چه رازی درونشان دارند که کشف آن برای خواننده جذاب است؟
همهی راز
…
دیدگاههای تازه