من شکریفا هستم. در آغاز یک سفر، با کوله‌باری از ترس‌ها و لبخندها که قرار است اینجا زمین‌شان بگذارم.
من شکریفا هستم. اینجا لبخند من است در روزهای تلخ. اینجا تولد دوبارۀ من است.
سایدبار کشویی
یک جایی خواندم که آدم اگر هرروز متولد نشود، حتما یک روز در میان می‌میرد. راستش من تصمیم گرفتم گوش به زنگ تولدهای دوباره‌ام باشم اینجا. اینجا در شکریفا.
دیدگاه‌های تازه